Güzel duyguların katilleriyiz hepimiz






    Bazen öyle anlar oluyor ki napıyorum ben diyorsun!Amaçsız,kararsız,değişkenin teki.Bir anda herkesten uzaklaşma isteğiyle doluyorsun.Belki bıkmışlığından kaynaklanıyor belki yorulmuşluğundan.

  Ne istediğini bilmez hale geliyorsun.Sonra ne istediğini bilen birileri çıkıyor karşına.Sen daha kararsız,daha amaçsız oluyorsun.Güzel şeyleri görmezden gelebiliyorsun veya onları elinin tersiyle itebiliyorsun.Sen birileri için önem kazanırken onun senin için bir şey ifade etmediğini düşünmek,bilmek,görmek...

  Güzel duyguların katilleriyiz hepimiz.Birbirimizle oyun oynayarak verdiğimiz zararların yıkıcılığını,kalıntıları görmeden yok oluyoruz hayatlarımızdan.Terk ediyoruz,terk ediliyoruz.O kalıntılar arasından güzel şeyleri çıkartmaya,yeniden yaşatmaya çalışıyoruz.Hangimiz ne kadar başarılıyız?Hepimizin yaraları var.Her an kanamaya hazırlar.Ve her gelenin yıkıntıları arasında yaşamayı deneyecek,bir şeyleri kurtarmaya çalışacak gücü bulamıyoruz da çoğu zaman.İşte bu yüzden bu kadar boş davranışlarımız.Bu yüzden umursamıyor gibi görünüşlerimiz.Hepimiz  yorgun,hepimiz kırgınız birilerine.Ve gittikçe daha çok korkuyoruz.Yeni şeyler düşünmekten,görmekten,yaşamaktan..


  Yalnızca eve gitmek istiyorum artık..

Yorumlar

  1. Adsız21 Ocak 2015 12:52

    En kolay olandir öldürmek..
    bir insani, bir hayvani
    Ve hatta icimize dusen duyguyu..
    dedim ya en kolay seydir oldurmek..
    neden olduruyoruz ki?
    Belki buruk bir kalp agrisi
    belki yarim kalan hayallerin acisi..
    yikilan umutlarin sorulmamis.hesabi
    yahut korkusu yureginin
    Bir daha yasamak adına sevdayi..

    Nedeni ne olursa kolaya kaciyoruz yani
    Durup mucadele etmiyoruz,
    cunku korkuyoruz..
    hep olduruyoruz...

    Ufacik umutlarin yasama hakkini aliyoruz ellerinden
    Hemde koskoca bir anı olabilecekken
    Olduruyoruz sirf kendimize olan güvensizligimizden
    Icimizdeki bas edemedigimiz korkulularimiz yuzunden...


    Ilk bakis yetermis bazen
    Mih gibi cakilip kalmak icin akillara. .
    Ruyalar bir yana hayaller bas ucunda
    Elden ne gelir
    Nefessiz bir dus varken akillarda..

    Kirmizi paltolu kiza..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutlak güvene dikkat

    Mutlak güven duygusu demiştim de yarım kalmıştı ya hani.Bugün sıra onda galiba.Yazmayayım diyorum kaç seferdir ama yok yani.Bir yere kadar tutabiliyor insan içinde.Şimdiye kadar da çok yorum aldım.Yok efendim ne çok acı çekiyormuşum,yok efendim ne kadar mutsuzmuşum vs.Mutlu olduğum zamanlarda ihtiyaç duymuyorum ki yazı yazmaya.Ha sana çok depresifse şimdiden söyliyim yol yakınken dön.Bu yazıyı okumaktan vazgeç.      Gel gelelim mevzuya..     Şimdiye kadar bir insana ne kadar güvendiniz,ne kadar inandınız veya sonrasında ne kadar yanıldınız?Sizi bilmem ama ben bu konuda sağlam yanılmışım.Hani gerçekten güvendiğim dağlara karlar mı yağdı dedim.Bu aralar bunu sık sık da mırıldanır oldum.     Gerçi hata bizde.Kendimize bile güvenmezsen gidiyoruz bi insana mutlak güven duyuyoruz.Ne gerek var öyle alangirli şeylere oysa.Kapat çeneni,kapat kendini.Otur oturduğun yerde.Meraksız ol azıcık.Tepki ölçme değil mi?Ama yok kaşınmak bizim türde genetik.İstesen de yapamazsın.Sonra "ay
Devamı

Hani olur ya.

   İki yolun vardır.Birini seçmek zorundasındır.Ama bir türlü yapamadığın seçimler yüzünden ikisini de seçmeye cesaret edemezsin.Ne istediğini bilmen gerekirken bildiğin tek şey hiçbir şey bilmediğindir."Bir karar vermem lazım" dedikten hemen sonra, ondan vazgeçip bir adım daha geriye gidersin.İleri gitmen gerekirken senin her karar aşaman seni bir adım daha geriye götürür.Bu yüzden kimileri ilerlerken kimileri geriye giderler ve tekrar tekrar aynı şeyi yaşarlar.Fazlasıyla da yıpranırlar.     Bulundukları her durum gözlerinde büyür,dertlenirler,sıkıntıdan depresif mod durumundan kurtulamazlar.Hayati bir konuda karar vermek elbette zordur ancak, en basit konularda karar verememek büyük sıkıntıdır.Gideceksindir veya gitmeyeceksindir.Ama gelin görün ki bu sizin için dünya meselesi halini alır.Beyninizde çıkan karar savaşı o kadar yoğun yaşanır ki en sonunda hiçbir şey yapmadan öylece beklersiniz.     Hani olur ya.Siz duran bir arabanın içindesinizdir.Yanınızdaki bütün araba
Devamı

6.3.17

Bir girdabın içerisindeyim bugünlerde. Tutunacak bir dal bulduğumda kökleriyle birlikte sürüklüyorum peşimden. Girdabın en ucunda birlikte olduğum herkesten ayırdım kendimi. Şimdi birbirine en uzak mesafelerdeyiz hepsiyle. Savuruyorum. Savruluyorum.
Devamı