Her şeyden biraz biraz

    Bazen öyle anlar oluyor ki napıyorum ben diyorsun!Amaçsız,kararsız,değişkenin teki.Bir anda herkesten uzaklaşma isteğiyle doluyorsun.Belki bıkmışlığından kaynaklanıyor belki yorulmuşluğundan.   Ne istediğini bilmez hale geliyorsun.Sonra ne istediğini bilen birileri çıkıyor karşına.Sen daha kararsız,daha amaçsız oluyorsun.Güzel şeyleri görmezden gelebiliyorsun veya onları elinin tersiyle itebiliyorsun.Sen birileri için önem kazanırken onun senin için bir şey ifade etmediğini düşünmek,bilmek,görmek...   Güzel duyguların katilleriyiz hepimiz.Birbirimizle oyun oynayarak verdiğimiz zararların yıkıcılığını,kalıntıları görmeden yok oluyoruz hayatlarımızdan.Terk ediyoruz,terk ediliyoruz.O kalıntılar arasından güzel şeyleri çıkartmaya,yeniden yaşatmaya çalışıyoruz.Hangimiz ne kadar başarılıyız?Hepimizin yaraları var.Her an kanamaya hazırlar.Ve her gelenin yıkıntıları arasında yaşamayı deneyecek,bir şeyleri kurtarmaya çalışacak gücü bulamıyoruz da çoğu zaman.İşte bu yüzden bu kada

   Eski yazılarımın birinde bahsetmiştim cesaret konusundan.O bir anda gelen deli cesaretinizi yok etmeyin çünkü bir dakika durup düşününce onu yapmayacağımızı biliriz demiştim.Aynen öyle yaptım.O anlık cesareti düşünmeden kullandım.Sonucunu merak ediyorsanız açıkçası yüzümde bir gülümseme olarak kalacak galiba.Ne bir kızgınlık, ne de bir pişmanlık var içimde. Hatta ve hatta İYİKİ YAPTIM!

     Parça parça bakınca olaylara, bir sonuca varabiliyorken;bütüne baktığınızda çıkardığınız sonucun doğruluğunu sorguluyorsunuz.Aradaki zamanın genişliği belki de size bunu sorgulatan.Mutlu olmak için parçalara bakarken,kendinizi frenlemek için bütüne bakmanız yeterli galiba.Hele de benim gibi sevincinizi,mutluluğunuzu tepinerek yaşıyorsanız hemen bütüne bakın da sakinleşin.    Kar nedeniyle ertelenen sınavlar bozdu önce moralimi.İzmit'ten bir an önce kaçmak isteyen İmren'i burada kalmaya mecbur ediyorlar diye hayıflandım.Şimdiyse bi gün daha fazla kalsam mı diye düşünüyorum.Kendime göre nedenler buluyorum bunun için.İşte parça-bütün ilişkisi burada devreye giriyor.Parçaya mı bakmalı,bütüne mi ?    İşte bu sorunun yakında öğreneceğim galiba...  

    Her gece bir şeyler yazmaya karar verdikten sonra ne yazsam diye düşünmekten başlayamıyorum.Az önce malum kış mevsimindeyiz dedim devamını getiremedim.Final haftası tatil yapan rektörün dünya gündemine nasıl oturduğundan bahsedeyim dedim beni bağlayan bir tarafı yoktu.Ama bu gece bir şey yazacağım kesin yani.Bunları yazarken bir taraftan da neyden bahsetsem diye düşünmeye devam ediyorum. Öhöm!      Madem bloğu açarken İmren'i merak edenler için dedik, o zaman bugün birazcık bahsedelim bir şeylerden.   Etrafımdaki insanlardan biraz değişik düşünüyorum gördüğüm kadarıyla diyerek başlıyorum.Doğal olarak bu halimi yadırgayanlar oluyor.İşin güzel tarafıysa onların yaptıkları da bana değişik geliyor.En basitlerinden bir kaç örnek vererek açıklayayım size.     Hiç tanımadığınız birisiyle konuşmaya çalışmak kolay değildir.İlk cümleyi kurmak,bir şekilde muhabbet etmek falan.Şahsen bunu yaparken fazla rahatım galiba.Aslında bunu yaparken herhangi bir düşünce içerisinde olmuyorum.