Kayıtlar

Aralık, 2014 tarihine ait yayınlar gösteriliyor

Geçmiş gibi gelecek

     31 Aralık 2014. Bir yılın bitişi,yeni bir yılın başlangıcı.    Geçen sene bugün yepyeni kararlar almış biri vardı karşımda.Üniversiteye alışmaya çalışan,bir anda değişen ortamına ayak uydurmakta zorlanan,ailesinin değerini fark eden ve her şeyin bir sonu olduğunu anlamaya başlayan biri..       Neler kazandırdı,neler kaybettirdi diye dönüp bakınca arkama;farkında olmadan ne çok şey öğrendiğimi görüyorum bu süre zarfında.   Yalnızlığımdan yakınıyordum son zamanlarda.Yalnızlık sadece bir seçimmiş oysa.Aslında hiçbirimiz yalnız değildik sadece bunu istiyorduk belki de.Gidenler için ağlamanın onları geri getirmediğini gördük.Olmayacak insanlarla,olmayacak hayaller kurduk,yara alacağımızı bile bile..Sonuçlar çıkarıp,ders almak yerine aynı hataları tekrarlamakla kaldık sadece.İlk dersimiz buydu galiba.   Seçimlerimizin bizi zirveye çıkardığı gibi,nasıl dibe çektiğini gördük.Pes ettik,hırs yaptık veya her şeyi bıraktık.Kendimizi güçsüz hissettiğimiz o zamanlarda bize elini uzatan ins

"Bırakma Sanatı"

Resim
Hoşuma giden bir yazıyı sizinle paylaşmak istiyorum. Bağlanmak, insanın doğasında var. Bağlarımızı koparmak ise bağlandığımız kişi, alışkanlık ya da duygunun zararlı olduğunu bilsek bile oldukça zor. İnsanoğlunun çektiği acıların en büyük kaynağının bağlanma alışkanlığı olduğunun altını çizen Buda, mutluluğun anahtarını “bırakmayı öğrenmek” olarak gösteriyor. Peki vazgeçmek ya da boş vermek neden bu kadar zor? Bırakmak öğrenilebilir mi? Uplifers olarak “bırakma sanatı”nın inceliklerine giden yolda,  The Five-Minute Miracle: Discover the Personal Healing Symbols that Will Solve Your Problems  kitabının yazarı, 1997’den beri Budizm eğitmeni olan Tara Springett’in önerilerine kulak verdik. Neden vazgeçemiyoruz? Gerçek şu ki, birçoğumuz içimizdeki boşluk duygusu yüzünden paniğe kapılıp, bu boşluğu farklı şeylerle doldurmaya çalışıyoruz –ve çoğu zaman başarısız oluyoruz. Kimimiz çok yerken, kimimiz karşılıksız aşklara bağımlı hale geliyoruz. Vazgeçmeyi öğrenmek Vazgeçmenin

Düğüm

    Hayatım düğümlerden ibaret.Çözmeye çalıştıkça kendiliğinden oluşan düğümlerle karışıyor.İşin içinden çıkamadığım her an daha yorgun,daha güçsüz oluyorum.Gerçek;hayal kadar uzak geliyor o zamanlarda.Varlığımın kendime dahi yararı olmadığını düşünmeye sevk ediyor karmaşa,kargaşa...    Her insan sizin düğümünüz çözülmeyi bekleyen; veya çözdüğünüzü karıştıran.Çözmeden devam ettiğiniz her düğüm,siz ortasındayken hayatın, karşınıza çıkmaya mahkum.Olayları yok saymak kolayken kişileri yok saymak imkansız.İşte bu yüzden bu bezmişlik,bu yüzden kronikleşmiş yorgunluklarımız.Görmezden gelmeye çalıştıkça,kördüğüm olduğumuzu fark etmiyoruz. Ve çözemedikçe her geçen gün daha da karışıyoruz. Karmakarışık olmuş bir ben varım.Kimsenin görmediği,bilmediği..