Teşekkürler

Bencil olacaksın bu devirde. Önce kendini düşünecek, önce kendini mutlu edeceksin. Başkalarını mutlu etmek için yaşarken, kendini nasıl da unutuyormuş insan? Kendimi unutup, başkalarının mutluluğu için çabaladığım değerli arkadaşlarıma...

Aslında bu seferki sitem yazısı değil, kocaman bir teşekkür yazısı.

Zaman kavramının yitip gittiği, günlerin nasıl geçtiğini kestiremediğim 2018 yılını yarıladık resmen.

Ne umutlar, ne beklentilerle karşılamıştım oysa bu yılı. Her yıl olduğu gibi, bu yılın da güzel olmasını temenni ederek. Yeni yıla eski işimden ayrılarak başlamış olsam da, şuanki ortamımdan hiç olmadığım kadar memnunum aslında. Neyse mevzumuza dönelim;

Biz insanların eskiye özlemi hep bir şekilde devam edecek sanırım. Özlemin ana sebebi de geçirilen güzel günler. Ama geçip giden, bitip yiten günler. Asla geri gelmeyecek olduğunu bilmek belki de bu kadar güzel olmasının nedeni.
Zaten bitmeseydi, yitip gitmeseydi anlamazdık güzel olduğunu. O zaman teşekkür edecek bir durumumuz da olmazdı. Kaybettiğimi düşünmüyorum aslında, kazandığımı düşünmediğim gibi.

Birlikte güldüğüm, birlikte üzüldüğüm, birlikte gezdiğim, bir şeyler paylaştığım, güçsüz hissettiğimde beni toparlayan ve güvenimi kazanan o kıymetli insanlara sahip çıkamadım. Aramıza girenlere engel olamadım. Denedim ama başaramadım.

Geçirdiğim tüm o güzel günler için, yalnız hissettiğim her an kapılarını çalabildiğim için, beni olduğum gibi kabul ettikleri için teşekkür ediyorum. Keşke düzeltebilseydim dediğim zamanlar var elbette ama, maalesef tek başıma bunu başaramadım. Dilerim ki her zaman, tüm güzellikler sizinle olsun.

Ben sizi güzel hatırlayacağım dostlar, tüm o güzel günlerin şerefine!

                                                                                                                         İmren / 15.06.2018