Hayalin kadar varsın.



    Çocuktuk,hayaller kurardık.Olmasa da vazgeçmez,daha fazlasının isterdik.Eşsiz dünyamızda yaşardık sadece sevdiğimiz insanlarla.En mutlu anımızı onlarla yaşar,üzüntümüzü onlarla paylaşırdık.Sonra birden büyümeye başladık.

    Okula başladığımızda elimizden almaya başladılar en mutlu anılarımızı,özgürlüğümüzü.Sadece herkesin yaptığını yapmaya planladılar hayatlarımızı.Hayallerle dolu çocukluğumuzu aldılar elimizden ilk önce."Sorgulama" dediler."Bu böyle kabul et."Yok saydılar her şeyiyle seni.Sonra küçüldü dünyalar,içinde bir başına bıraktılar.Ne o çok sevdiğin insanlar kaldı geriye,ne de hayallerle dolu  yaşantın.Gelecek kaygısı düştü içine.Baştan ayağa buna bürüdüler seni de.İşim olsun,evim olsun,arabam olsun derken unuttun kendini.Olmayınca vazgeçmeyi öğrendin.Yeniden deneyemedin hiçbir şeyi.Cesaretini kırdılar.Daha fazlasını istemeye kalkınca güldüler sana, dalga geçtiler.

   Bazen inat ettin tüm bunlara.Hırs yaptın.Ya tamamen battın,ya tamamen çıktın.Ama genelde batanlardandın.Yolunu değiştirdin,bazense yöntemini.Ya depresyona girdin,ya başarının en tatlı meyvesini yedin.Ama denedin,denemeliydin.

    Uzun zamandır hayal kurmadığımı fark ettim.Geçen gün bir kongreye gittim.("Dreamstalk"fırsatınız olursa bunu bir inceleyin derim.)Fazlasıyla da etkilendim.Bazen dönüm noktası diyoruz ya işte bu da öyle bir şeydi.

    Ve gerçekten 'İNSAN HAYAL ETTİĞİ KADAR MUTLU,HAYAL ETTİĞİ KADAR ÖZGÜRMÜŞ.' bunu öğrendim.Hayal kurmaktan vazgeçmeyin,dünyanızın küçülmesine asla ama asla izin vermeyin.Mutluluk yanıbaşınızda.
 
 
   

 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mutlak güvene dikkat

    Mutlak güven duygusu demiştim de yarım kalmıştı ya hani.Bugün sıra onda galiba.Yazmayayım diyorum kaç seferdir ama yok yani.Bir yere kadar tutabiliyor insan içinde.Şimdiye kadar da çok yorum aldım.Yok efendim ne çok acı çekiyormuşum,yok efendim ne kadar mutsuzmuşum vs.Mutlu olduğum zamanlarda ihtiyaç duymuyorum ki yazı yazmaya.Ha sana çok depresifse şimdiden söyliyim yol yakınken dön.Bu yazıyı okumaktan vazgeç.      Gel gelelim mevzuya..     Şimdiye kadar bir insana ne kadar güvendiniz,ne kadar inandınız veya sonrasında ne kadar yanıldınız?Sizi bilmem ama ben bu konuda sağlam yanılmışım.Hani gerçekten güvendiğim dağlara karlar mı yağdı dedim.Bu aralar bunu sık sık da mırıldanır oldum.     Gerçi hata bizde.Kendimize bile güvenmezsen gidiyoruz bi insana mutlak güven duyuyoruz.Ne gerek var öyle alangirli şeylere oysa.Kapat çeneni,kapat kendini.Otur oturduğun yerde.Meraksız ol azıcık.Tepki ölçme değil mi?Ama yok kaşınmak bizim türde genetik.İstesen de yapamazsın.Sonra "ay
Devamı

Hani olur ya.

   İki yolun vardır.Birini seçmek zorundasındır.Ama bir türlü yapamadığın seçimler yüzünden ikisini de seçmeye cesaret edemezsin.Ne istediğini bilmen gerekirken bildiğin tek şey hiçbir şey bilmediğindir."Bir karar vermem lazım" dedikten hemen sonra, ondan vazgeçip bir adım daha geriye gidersin.İleri gitmen gerekirken senin her karar aşaman seni bir adım daha geriye götürür.Bu yüzden kimileri ilerlerken kimileri geriye giderler ve tekrar tekrar aynı şeyi yaşarlar.Fazlasıyla da yıpranırlar.     Bulundukları her durum gözlerinde büyür,dertlenirler,sıkıntıdan depresif mod durumundan kurtulamazlar.Hayati bir konuda karar vermek elbette zordur ancak, en basit konularda karar verememek büyük sıkıntıdır.Gideceksindir veya gitmeyeceksindir.Ama gelin görün ki bu sizin için dünya meselesi halini alır.Beyninizde çıkan karar savaşı o kadar yoğun yaşanır ki en sonunda hiçbir şey yapmadan öylece beklersiniz.     Hani olur ya.Siz duran bir arabanın içindesinizdir.Yanınızdaki bütün araba
Devamı

6.3.17

Bir girdabın içerisindeyim bugünlerde. Tutunacak bir dal bulduğumda kökleriyle birlikte sürüklüyorum peşimden. Girdabın en ucunda birlikte olduğum herkesten ayırdım kendimi. Şimdi birbirine en uzak mesafelerdeyiz hepsiyle. Savuruyorum. Savruluyorum.
Devamı